Шыфр
613Г000144_7
Катэгорыя каштоўнасці
Тып каштоўнасці
Падтып каштоўнасці
Месца знаходжання
Мінская вобласць, Дзяржынскі раён, в. Станькава
Стыль
Рэтраспектыўна-рускі
Апісанне
Першая праваслаўная царква ў Станькава ўпамінаецца ў летапісных крыніцах у 1340-х гадах. Дата яе пабудовы невядома. Была пабудавана пры Вялікім князі Вялікага Княства Літоўскага Вітаўце. Пазней на яе месцы была пабудавана новая драўляная ўніяцкая Свята-Петра-Паўлаўская царква, якая дзейнічала да 1852 года. Царкоўны пагост быў акружаны могілкамі, якія былі зачынены ў 1835 годзе і перанесены ў канец вуліцы Негарэлъскай. Па прычыне струхнеласці драўлянай Свята-Петра-Паўлаўскай царквы на яе месцы, па ініцыятыве і фундацыі графа Эмерыка-Захар’яша-Мікалая-Северына фон Гутэн-Чапскага, было распачата будаўніцтва новой мураванай праваслаўнай царквы па проекту знакамітага расійскага архітэктара Канстанціна Андрэевіча Тона. Царква была пабудавана на супрацілеглым беразе ракі Рапуса, на супрацъ графскага палаца і асвечана Архіепіскапам Мінскім і Бабруйскім Міхалам (Галубовічам) 15 (нов. 28) жніўня 1858 года ў дзень святкавання Успення Прасвятой Багародзіцы ў гонар Свяціцеля Мікалая Цудатворца. Першым святаром царквы быў пратаіярэй, потым архімандрыт Мікалай (Трускоўскі). 3 1883 года ўзначальваў Станькаўскую благачынную акругу пратаіярэй Фёдар Чарняўскі, бацька праслаўленай у наш час святой блажэннай Валянціны Мінскай, чый духоўны подзвіг пачаўся менавіта са Станькаўскай царквы. У1936 годзе царква была зачынена, яе святара і служак рэпрэсіравалі. У храме стварылі зернесховішча. У 1961 годзе па загаду партыйнага кіраўніцтва, па прычыне таго, што храм псаваў ландшафт наваколля, ён быў узарваны і расцягнуты з дапамогай ваеннай тэхнікі.