Бальніца

Земская бальніца пачала функцыянавацъ у Гомелі ў 1903 г., але будынак, у якім яна знаходзілася, не падыходзіў для яе патрэб. У сувязі з гэтым у 1913 г. Гомельскім земствам быў разгледжаны і зацверджаны праект новай бальніцы, які быў выкананы гарадскім архітэктарам С.Д.Шабунеўскім. Для размяшчэння бальніцы быў выдзелены зямельны ўчастак па вул. Князя Паскевіча (сучасная Камісарава). Пасля пачатку 1-й сусветнай войны будынак быў прыстасаваны пад ваенны шпіталь і ў 1914 г. прыняў першых пацыентаў. Архітэктура пабудовы адлюстроўвае панаваўшы ў пачатку XXст. напрамак умастацтве - стыль мадэрн. Пры гэтым у ёй выразна адчуваюцца таксама матывы класіцызму, што характэрна для перадваенных гадоў. У цэлым, сілуэт галоўнага лячэбнага корпуса земскай бальніцы арганічна ўвайшоў у існаваўшую зялёную зону берагавой лініі, стрыманна і тактычна падтрымлівая галоўную дамінанту набяражнай — палацава-паркавы ансамбль. У пасляваенны перыяд бальніца стала гарадской (1919 г.) і атрымала назву 1-й Савецкай імя С.С.Камісарава. У 1921 г., у перыяд барацьбы ў Гомелі з эпідэміяй тыфу, змяніла назву на 1-ю заразную Савецкую бальніцу. У 1925 г. мела 6 аддзяленняў на 270 ложкаў. Потым, да пабудовы абласной бальніцы, выконвала яе ролю. У 1977 г. была аб’яднана са станцыяй хуткай медыцынскай дапамогі і атрымала статус гарадской бальніцы хуткай дапамогі. За гады існавання і будынак бальніцы, і тэрыторыя яе двара падвергліся пэўным змяненням, але асноўныя архітэктурныя, канструкцыйныя і дэкаратыўныя элементы помніка захаваліся, ў цэлым, набліжанымі да першапачатковага выгляду.