Шыфр
112Г000662
Катэгорыя каштоўнасці
Тып каштоўнасці
Падтып каштоўнасці
Месца знаходжання
Датаванне
1792 г.
Стыль
Помнік архітэктуры пераходнага перыяду ад барока да класіцызму
Апісанне
Столінская сінагога - самы старажытны цагляны будынак з ліку тых, што захаваліся на Століншчыне, з’яўляецца помнікам архітэктуры пераходнага перыяду ад барока да класіцызму.
Мураваны будынак сінагогі быў пабудаваны ў канцы XVIII ст., у 1793-1795 гг. Уяўляў сабой мураваны аб'ём у плане блізкі да квадрата, вуглы з паўночна-заходняга боку злёгку скошаны. Кампактны двухсветлавы будынак раней быў накрыты вальмавым дахам з невялікім трохвугольным франтонам над усходняй сцяной. У другой палове ХІХ - пачатку ХХ стст. сінагога неаднаразова рамантавалася.
У час Вялікай Айчыннай вайны будынак захаваўся. У пасляваенныя гады выкарыстоўваўся пад зернясховішча. Экспедыцыя навукоўцаў па абследаванню помнікаў архітэктуры ў 1947 г. адзначала "багаты алейны жывапіс на сценах і столі, які не страціў сваёй свежасці". Акрамя таго з акта вынікае, што будынак меў бутавы падмурак, цэнтральная частка перакрыта скляпеннямі, па краях перакрыцце было драўлянае плоскае.
З 1960-х да пачатку 1980-х гг. будынак сінагогі выкарыстоўваўся ў якасці складоў нарыхтоўчай канторы Столінскага райспажыўсаюза. У 1984 г. будынак быў прызнаны помнікам архітэктуры і ўключаны ў Звод помнікаў гісторыі і культуры Беларусі.
Столінская сінагога як культавая ўстанова спыніла сваё існаванне ў сувязі з фактычным спыненнем існавання абшчыны. Храм страціў сваё прызначэнне і пасля вайны рознымі арганізацыямі выкарыстоўваўся як склад. З цягам часу будынак прыйшоў у поўнае запусценне.
У 2015 г. была правядзена прасцейшая кансервацыя помніка.