Будынак чыгуначнага вакзала

Пабудаваны ў 1912 г. (па іншых звестках у 1902 г. на месцы драўлянага) у стылі мадэрн з рысамі неараманскай архітэктуры. Уяўляў сабой двухпавярховы прамавугольны ў плане будынак, з заходняга і ўсходняга бакоў меў па дзве чатырохгранныя вежы з зубчастым парапетам. У другой палове 1930-х гадоў была перабудавана цэнтральная частка вакзала. У гады Вялікай Айчыннай вайны будынак вакзала часткова разбураны. На працягу 1944-47 гг. адноўлены па праекту архітэктара Н.І. Тумінскай. Была зменена планіроўка вакзала: зроблены пакоі для адпачынку, маці і дзіцяці, транзітная зала, і інш., арганізаваны выхады на паўднёвы і паўночны бакі перону. Архітэктурнае аблічча будынка набыла новыя рысы. У 1953 г. будынак вакзала быў дабудаваны: над заходняй і ўсходняй часткамі ўзведзены другія паверхі. Затым у 1973 г. над заходняй часткай вакзала было дабудавана зашклёнае памяшканне дыктарскай. У 1980 г. праведзена часткова перапланіроўка будынка. У 2002 - 2004 гг. праведзена рэканструкцыя, якая галоўным чынам тычылася ўнутранай перапланіроўкі, добраўпарадкавання тэрыторыі.