Былы манастырскі шпіталь

Мястэчка Асвея, што ляжыць на паўднёвым беразе  возера з той жа назвай, калісці з'яўлялася цэнтрам вялікіх магнацкіх уладанняў. Упершыню яно ўпамінаецца ў дагаворы шасцігадовага перамір'я паміж каралём Аляксандрам Ягелончыкам і вялікім князем Іванам, заключаным у Маскве ў 1503 г. У 1505 г. кароль аддаў Асвею полацкаму ваяводу Станіславу Глябовічу. Затым мястэчка пераходзіць да роду Кішкаў. Адпаведна каралеўскаму дазволу ад 24 лютага 1585 г. Іван Кішка аддаў Асвею полацкім езуітам, якія заснавалі тут кляштар і адкрылі школу. Вялікі мураваны храм быў узведзены ў 1782 г. па фундацыі менскага ваяводы Яна Аўгуста Гільзена (па іншых звестках — графам Аўгустам Броель-Плятэрам і Канстанцыі з Гільзенаў, якія заснаваў тут кляштар місіянераў). Уваходзіў у палацава-паркавы ансамбль Гільзенаў XVIII ст. (з 1781 г. Шадурскіх). 

Перад Першай сусветнай вайной Асвея перайшла ў расейскае дзяржаўнае валоданне. У 1759 г. пры манастыры міласэрных сясцёр быў пабудаваны манастырскі шпіталь. Першапачатковая планіроўка зменена ў 1928-1929 гг. Часткова яна захавалася ў левым крыле.У 1924-1929 гг. выкарыстоўваўся ў якасці райкама. У ліпені 1944 г. у будынку размяшчаўся ваенны шпіталь. Пасля вайны тут была размешчана бальніца, якая існавала ў ім да 1990-х г. Пасля адкрыцця будынка новай бальніцы шпіталь быў зачынены і не выкарыстоўваўся. У 2001 г. будынак былога шпіталя быў перададзены каталіцкай абшчыне Асвеі. Ён быў асвечаны ў гонар Святой марыі Магдалены.

Будынак П-падобны ў плане, аднапавярховы з паўпадваламі ў бакавых частках. У сярэдняй частцы пакоі размешчаны абапал калідора, у бакавых -- па адзін бок. Пачатковая планіроўка захавалася толькі ў левым, усходнім крыле.