Шыфр
213Г000573
Катэгорыя каштоўнасці
Тып каштоўнасці
Падтып каштоўнасці
Месца знаходжання
Датаванне
1880 - 1887
Стыль
Неаготыка
Апісанне
Касцёл размяшчаецца ў цэнтры г.Паставы, на беразе р. Мядзелка, на месцы старажытнага гарадзішча XV-XVIII стагоддзяў. Аднавежавы трохнефавы базілікальны з трансептам, пяціграннай апсідай і бакавымі ў форме вежаў сакрысціямі храм. Асноўны аб'ём і крылы трансепта накрыты высокімі двухсхільнымі дахамі, сяродкрыжжа якіх акцэнтавана высокай, вытанчанай па прапорцыях сігнатуркай-шпілем. Апсіда накрыта гранёным дахам, сакрысціі -- шатровымі.
Гісторыя парафіі Святога Антонія Падуанскага і Беззаганнага Зачацця Прасвятой Дзевы Марыі бярэ свой пачатак з 1522 года, калі ў Паставах быў узведзены драўляны касцел Маці Божай па фундацыі ашмянскага маршалка Яна Зяновіча. Касцёл быў знішчаны пад час вайны 1654-1667гг. Рэчы Паспалітай і Расіі. У 1689 годзе на месцы зруйнаванага храма па фундацыі жамойцкага ксяндза біскупа Казіміра Пацы быў пабудаваны новы фарны парафіяльны касцёл ў Паставах. У др.п. XVIII ст. гэты касцёл згарэў. Быў адноўлены ў 1760 годзе на сродкі графа Антонія Тызенгаўза. У 1837 годзе адбыўся яшчэ адзін пажар. Пасля гэтага ў 1840 годзе парафіі быў перададзены драўляны касцел францысканцаў, пабудаваны ў пачатку XVII стагоддзя разам з кляштаром на месцы старажытнага гарадзішча на сродкі Станіслава і Ганны Сянкевічаў-Бяганскіх, дзе зараз і знаходзіцца сучасны касцел Св. Антонія Падуанскага. (У 1832 годзе кляштар быў ліквідаваны і разабраны.) У канцы XIX стагоддзя будынак касцёла знаходзіўся ў аварыйным стане, быў разабраны. Узвядзенне новага храма пачалося ў 1880 годзе па праекце італьянскага архітэктара Артура Гойбеля і дзякуючы фундацыі графіні Марыі Пшаздзецкай. У 1887 годзе будаўніцтва было завершана. Касцёл быў асвечаны пад тытулам Беззаганнага Зачацця Прасвятой Дзевы Марыі і Святога Антонія Падуанскага. У гады Першай сусветнай вайны касцел быў моцна пашкоджаны. У 1920-1930-я гады праводзіліся работы па яго аднаўленню. У 1950-х гадах храм быў закрыты. 3 1968 года ў будынку касцёла размяшчаўся цэх завода “Беліт”. У 1988 годзе храм быў вернуты парафіянам, пачаліся рэстаўрацыйныя работы з удзелам рэстаўратараў з Масквы, Вільні, Санкт-Пецярбурга, якія цягнуліся да 1993 года. Таксама былі праведзены грунтоўныя работы па аднаўленню інтэр’ера касцёла, у 1994 годзе віленскімі майстрамі створны новыя клавесінныя арганы.