Шыфр
112Г000386
Катэгорыя каштоўнасці
Тып каштоўнасці
Падтып каштоўнасці
Месца знаходжання
Датаванне
2-я палова XVIII ст.
Стыль
Барока
Апісанне
Спаскі манастыр у Кобрыне - адзін з найстарэйшых у Беларусі. Мяркуецца, што ён быў заснаваны яшчэ ў ХІІІ ст. Вядомы царкоўны гісторык мітрапаліт Макарый лічыў, што манастыр узнік да 1465 г., таму што ў 1465 г. апошні кобрынскі князь Іван Сямёнавіч Кобрынскі зрабіў дароўны запіс на землі і млын царкве пры манастыры.
Пасля Брэсцкай уніі 1596 г. манастыр стаў уніяцкім. У ім праходзіў Кобрынскі сабор 1626 г. У 1632-33 гг. яго архімандрытам быў уніяцкі царкоўны дзеяч Р. Корсак. У інвентары г. Кобрына, складзеным 21 студзеня 1797 г., запісана, што базыльянскі манастыр меў мураваныя пабудовы, але царква была драўляная і старая. У Айчынную вайну 1812 г. манастыр быў ператвораны ў рэдут на выпадак вулічных баёў. У 1830 г. пры манастыры было адкрыта духоўнае вучылішча. Пасля полацкага сабора 1839 г. манастыр скасавалі. У яго будынках засталося духоўнае вучылішча, якое перайшло да праваслаўнага ведамства. Існаваўшая ў манастырскім корпусе царква захавалася як дамавая. У 1886 г. вучылішча здала будынкі ў арэнду на два гады для размяшчэння пяхотнага Казанскага палка. Затым у 1888 г. было аб'яўлена аб продажы былога манастырскага дома на публічных таргах.
У сярэдзіне 1920-х гг. корпус манастыра быў капітальна адрамантаваны. У час рамонту была праведзена перапланіроўка, у выніку зніклі рэшткі ўнутранага храма. Пасля рамонту ў будынку размясціўся павятовы суд. У пасляваенны час будынак прыстасаваны для размяшчэння Кобрынскага РАУС.