Праабражэнская царква з брамай-званіцай

У 1730 г.  у Ракаве на сродкі прыхаджан і ахвяраванні князя Сангушкі і членаў ракаўскага брацтва Св. Ганны пачалося будаўніцтва мураванага ўніяцкага храма.  У 1793 г. будаўніцтва святыні было скончана і  яна была асвечана ў гонар Праабражэння Гасподня.  Прыклад архiтэктуры пераходнага перыяду ад барока да класiцызму.  У 1839 годзе на Полацкім саборы была ліквідавана сама унія. У 1866 г. храм пераасвячоны ў праваслаўную Спаса-Праабражэнскую царкву.

Адна з храмавых святыняў – ікона Божай Маці “Акафістная Прадвесцельніца”, якую падаравалі прыходу манахі Афона ў 1910 годзе. 

Рамантавалася ў 1877 і 1884 гадах. У 1887 годзе ў гонар 25-годдзя вызвалення сялян ад прыгоннага права перад храмам была пабудавана звонніца.  У 1906 г. у Спаса Праабражэнскай царкве быў зроблены капітальны ўнутраны рамонт.  Пасля гэтага Ракаўская царква па свайму аздабленню ўвайшла ў лік лепшых праваслаўных храмаў Мінскай епархіі.  У час Вялікай Айчыннай вайны дзейнасць Ракаўскай царквы не прыпынялася, у ёй рэгулярна адбываліся ўсе службы.  У 1960-я гады савецкія  улады мелі намер закрыць Спаса-Праабражэнскі храм. Толькі дзякуючы аб’яднаным намаганням вернікаў, гэтага не атрымалася, і царква не зачынялася і дзейнічае па сённяшні дзень.