Шыфр
513Г000544
Катэгорыя каштоўнасці
Тып каштоўнасці
Падтып каштоўнасці
Месца знаходжання
Датаванне
другая палова ХІХ стагоддзя
Апісанне
Згодна кліравай ведамасці, мураваная Мікалаеўская царква ў в. Благавічы была пабудавана ў 1904 г. на сродкі прыхаджан і Сінода. Царква ўзведзена ў адной сувязі са званіцай, была крыта жалезам, мела адзін прастол у імя Мікалая Цудатворца. У пачатку 1960-х гг. была зачынена і прыстасавана пад клуб. У 1990-я гг. зноў вернута вернікам.
Першае згадванне ў архіўных дакументах аб існаванні Благавічскага праваслаўнага храма датуецца 20-мі гадамі 18 стагоддзя. Аднак не выключана, што храм у сяле існаваў раней. Па адных крыніцах - у 1715-1720 гг., а па іншых - у 1747-1781 гг., драўляная царква гвалтоўна была аднята ўніятамі. 3 цягам часу, стараннасцю мясцовага абшарніка генерал-маёра Яна Мікалаевіча Рымскага-Корсакова, быў узведзены новы драўляны храм у гонар Свяціцеля Мікалая Цудатворца. Час гэтай пабудовы па розных крыницах 1794 г., альбо 1797 г.
У 1858 г. замест трухлявай выбудавалі новую званіцу на ахвяраванні саміх вернікаў. 3 ведамасцяў вядома, што у 1860 г. драўляная Свята-Мікалаеўская царква заставалася яшчэ дужай у сценах, але дах і крысоў патрабавалі рамонту. Таму ў 1864 г. архітэктарам Моннертам Дзю-Ленам былі праведзены рамонтныя работы, а жывапіс выкананы магілёўскім мяшчанінам Аляксандрам Кандрацьевічам Эльковичам.
Вядома, што богаслужэнні ў храме здзяйсняліся да 1937 года, а затым яго зачынілі і перадалі пад клуб і бібліятэку. Падчас Вялікай Айчыннай вайны 1941-1945 гг. вернікі адкрылі храм і сталі здзяйсняць богаслужэнні.
У 1961-1962 гг. Свята-Мікалаеўскую царкву ўлады зачынілі, царкоўнае начынне пагрузілі на два грузавікі і перавезлі ў в. Сухары. Купал і крыжы былі скінуты на зямлю. Доўгі час храм стаяў зачыненым, а затым у ім размясцілі клуб. Праз 40 гадоў, у 2002 г., калі ганенні на веру сышлі ў мінулае, жыхарам Благавіч вярнулі сілком адняты царкоўны будынак.
Будынак крыжападобнай кампазіцыі, якая ўтворана роўнымі па вышыні бабінцам, бакавымі прыбудовамі і паўкруглай алтарнай апсідай, накрытымі пакатымі двухсхільнымі дахамі (над апсідай - конусападобны). Па восі ўвахода да бабінца прыбудаваны невялікі прытвор, які раней, верагодна, быў завершаны шатровай званіцай.