Успенская царква

Успенская царква па пісьмовым крыніцам вядома з XVI  стагоддзя.  У першапачатковым выглядзе царква  праіснавала да 1868 года, калі да яе зруба прымацавалі званіцу. Каб захаваць царкву як помнік драўлянага дойлідства, яшчэ ў 1960-я гг. як кажуць мясцовыя жыхары, каб узмацніць падмурак людзі ўручную ўздымалі сцены лагамі, пасля чаго іх абшылі драўлянай вагонкай. Знаходзіцца царква ў сярэдзіне могілак в.Кашэвічы. Існуе легенда, згодна з якой у часы ганенняў царкоўны стараста, каб зберагчы адзін з сімвалаў праваслаўя, закапаў у зямлю звон. Яго да гэтага часу не знайшлі, хоць па тэрыторыі могілак нават хадзілі мясцовыя краязнаўцы з металашукальнікам. Старажылы мяркуюць, што артэфакт знаходзіцца непасрэдна пад падлогай царквы.

Складаецца з прамавугольнага ў плане асноўнага аб'ёма, гранёнага алтарнага зруба i прыбудаванай прамавугольнай ў плане званiцы. Сцены з брусоў пастаўлены падрубамі на камяні і знадворку ашаляваны. Прамавугольныя аконныя праёмы аздоблены ліштвамі. Чацвярык асноўнага аб'ёму пры дапамозе ветразяў і заломаў пераходзіць у двух'ярусны васьмігранны верх, завершаны цыбулепадобнай галоўкай. Алтарны зруб і двух'ярусная званіца (чацвярык на чацверыку) завершаны шатровымі дахамі. Ярусы званіцы аддзяляе прычолак, які на паўднёвым і паўночным фасадах аформлены франтонамі.