Шыфр
112Е000002_228
Катэгорыя каштоўнасці
Тып каштоўнасці
Месца знаходжання
Брэсцкая вобласць, г. Брэст, вул. Савецкіх пагранічнікаў, 37
Датаванне
кан. ХІХ-пач. XX ст.
Апісанне
Гіпатэтычна, будынак (па вул. Савецкіх Пагранічнікаў, 37), мог быць пабудаваны ў ліку першых каменных будынкаў на галоўнай плошчы горада - Паштовай, у першай палове XIX стагоддзя. 3 слоўніка- даведніка «Брэст-Літоўск» вядома, што ў 1911-1913 гадах, у будынку размяшчаўся філіял 2-га Расійскага страхавога агенцтва. З 1 сакавіка 1921 г. Берасьце - цэнтр Палескага ваяводства. Зроблена перайменаванне вуліц, упершыню будынкі атрымалі нумары. На момант пераходу Брэста да Польшчы ўчастак № 3 у 23 квартале належаў Бараке Мацільдзе, 1872 года нараджэння (прапісана ў Брэсце з 1920 г.). 30 снежня 1928 года Мацільда Бараке памірае. Апекуном прызначаецца Эмануэль Бараке, які пражывае ў Варшаве. 20 лютага праводзіцца ацэнка маёмасці і разглядаецца пытанне аб атрыманні спадчыны Бараксам Эмануэлям.
9 студзеня 1939 г. Эмануэлю Бараксу ў Варшаву адпраўлена прадпісанне магістрата, якое датычыцца каменнай афіцыны па адрасе вул. Беластоцкая, 45, размешчанага за будынкам па вул. Беластоцкай, 43, у якім у прыватнасці гаворыцца, што мураваная афіцына часткова зруйнаваная і не выкарыстоўваецца. Будынак не падлягае рамонту або рэканструкцыі. Тэрмін зносу - 1 красавіка 1939 г. Будынкі па вул. Беластоцкай 43, 47 знаходзіліся ў здавальняючым стане, дом № 45 у аварыйным. Не вядома, як выкарыстоўваўся дом № 43 (Сав.Погранічнікаў, 37) у гады II Сусветнай вайны.
Адразу пасля вайны дом выкарыстоўваўся як жыллё для работнікаў міліцыі. Да 1953 года там пражывала тры сям'і. У пачатку 60-гадоў будынак заняў гарадскі аддзел міліцыі, пазней дзяржаўная аўтаінспекцыя ўпраўлення ўнутраных спраў аблвыканкама і пашпартны стол. У верасні 1988 года ДАІ перамясцілі ў новы будынак. Дом пуставаў некаторы час. Частка будынка з боку вул. Сав. Пагранічнікаў арандаваў прыватны зубны лекар. У пачатку 90-х будынак перадалі следчаму ізалятару. 3 тых часоў будынак часткова выкарыстоўваўся пад склады, часткова пуставаў. У канцы XX стагоддзя будынак знаходзіўся ў аварыйным стане.