Шыфр
112Е000529_43
Катэгорыя каштоўнасці
Тып каштоўнасці
Месца знаходжання
Датаванне
кан. XIX ст.
Стыль
Мадэрн
Апісанне
Першым гаспадаром будынка па вуліцы Плеўскай, які значыцца ў архіўных дакументах, з'яўляецца Ромер (імя не пазначана). У 1873 г. у Мінску быў заснаваны “Мінскі камерцыйны банк”. Фінансавы крызіс 1905 г. пахіснуў эканамічнае становішча банка, а ў 1912 г. актывы банка прышлося перадаць трэцяму па значэнню ў Расіі - Азоўска-Данскому банку. Аддзяленне гэтага банка ў Пінску праіснавала да 1915 г. Пасля яго ліквідацыі будынак займала Пінскае рэальнае вучылішча, аб чым сведчаць паштоўкі перыяду кайзераўскай акупацыі з Першай сусветнай вайны. Рэальнае вучылішча існавала да 1918 г.
Пасля польска-савецкай вайны і падпісання Рыжскага мірнага дагавору, Пінск апынуўся ў складзе Рэчы Паспалітай Польшчы. У будынку размясціўся гарадскі магістрат. Апрача гэтага ў ім размяшчаліся аддзелы запісу актаў грамадзянскага стану (ЗАГС) яўрэяў і баптыстаў, кабінет прэзідэнта горада, Марская і каланіяльная ліга, Таварыства падтрымкі ўсходніх земель, Саюз малодшых афіцэраў рэзервістаў, камера часовага арышту.
Пасля далучэння заходнебеларускіх зямель да БССР у 1939 г. у будынку размяшчалася Часовае ўпраўленне горада Пінска.
У час нямецкай акупацыі ў будынку размяшчалася Гарадская Управа.
Пасля вызвалення горада ў 1944 г. будынак заставаўся на балансе Пінскага гаркамгаса. Пасля яго рамонту і ўнутранай перапланіроўкі будынак быў аддзелены камунальна-эксплуацыйнай частцы Пінскага ваеннага гарнізона. Кватэры ў доме былі выдзелены сем'ям афіцэраў вайсковай часткі №99066. Будынак і да гэтага часу выкарыстоўваецца як жылы дом.