Былая сядзіба: былы сядзібны дом, фрагменты парку

Палацава-паркавы ансамбль, радавое гняздо Трымбiцкiх. Маёнтак ад блiжэйшай вёскi меў назву Лiноўскi. Першае ўпамiнанне пра в. Лiнова ў пiсьмовых крынiцах датуецца 1563 г. Лiноўскi палац быў узведзены Вiнцэнтам Трымбiцкiм на мяжы XVIII-XIX ст. Старая рэзiдэнцыя Трымбiцкiх выглядала даволi сцiпла i служыла жылым домам для чатырох пакаленняў гэтага роду. Палац быў пабудаваны з цэглы, меў адзiн паверх, накрыты гладкiм чатырохсхiльным дахам. У пачатку XX ст. палац стаў цесным, i Уладзiслаў Трымбiцкi распачаў яго перабудову. Для распрацоўкi праекта i яго ажыццяўлення быў запрошаны дойлiд Луба. Планавалася ўзвесцi 2 сiметрычныя двухпавярховыя крылы, але недахоп сродкаў i пачатак 1-й сусветнай вайны не дазволiлi ажыццявiць намечанае да канца. Тым не менш палац пасля перабудовы набыў манументальны выгляд. Палац меў багатае ўнутранае аздабленне. У пярэднiм пакоi стаялi мармуровыя скультуры Нерона i Агрыпiны. Цэнтральная зала, якая служыла сталовай, мела 50 м плошчы. У час прыёму гасцей тут праводзiлiся балi i святы. На сценах вiселi партрэты продкаў Трымбiцкiх i Ажэшкаў, у т.л. Марты Радзiвiл з Трымбiцкiх, Уладзiслава i Багуслава Трымбiцкiх i iнш. Астатнiя пакоi дзялiлiся на "цёмныя", "светлыя", "ясныя" ў залежнасцi ад колеру шпалер i аздобы мэблi. Некалькi пакояў былi дэкарыраваны партрэтамi i габеленамi, якiя паходзiлi з Закозельскага маёнтка са збораў Калiкста Ажэшкi, брата Людвiкi Трымбiцкай з Ажэшкаў. Асаблiвым багаццем кнiгазбору вылучалася бiблiятэка. Дзякуючы намаганням бiблiёграфа Уладзiслава Трымбiцкага, брата Багуслава, у 2-й палове XIX ст. бiблiятэка мела каштоўныя старадаўнiя рукапiсы, некалькi тысяч тамоў польскiх, французскiх кнiг i лiтаратуры iншых краiн свету. Пасля смерцi Уладзiслава Трымбiцкага большая частка бiблiятэчнага кнiгазбору была выкуплена графам Замойскiм i вывезена ў Варшаву, астатнюю частку разрабавалi кайзераўскiя войскi пад час 1-й сусветнай вайны.

Палац абкружаў пейзажны парк, закладзены Вiнцэнтам Трымбiцкiм пры будаўнiцтве рэзiдэнцыi ў канцы XVIII ст. Парк грунтоўна абследаваны i апiсаны А.Т.Федаруком. Плошча парку складае 3 га (без саду). Ён размешчаны ўздоўж выцягнутай кампазiцыйнай восi з поўначы на поўдзень. Уязная алея кароткая. Яна адметная тым, што аздоблена каштоўным экзотам -лiпай крымскай, а таксама сваёй шырынёй (20 м). Алея вяла да параднай паляны з традыцыйным кругам перад палацам. 3 усходняга боку алея фiксавалася стайняй, з заходняга боку да яе прымыкаў крухмальны завод. Праз парк праходзiла прагулачная алея, абсаджаная пладова-ягаднымi кустамi. У пачатку XIX ст. паркавыя баскеты атрымалi пейзажную аздобу невялiкiмi дрэвавымi групамi i салiтэрамi - клёнам, грабам, ясенем, дубам, лiпай i iнш. Дрэвы дасягалi ўзросту 150 i больш гадоў. Асаблiвую прыгажосць парку прыдаюць дрэвы лiстоўнiцы вышынёй больш за 30 м. Параўнальна невялiкi пейзажны парк дапаўняўся размешчаным побач пладовым садам, якi абмяжоўваўся лясным масiвам.