Комплекс з трох будынкаў з’яўляецца часткай былой т.зв. урадавай “калоніі”. Яе будаўніцтва ў Нясвіжы – павятовым цэнтры Наваградскага ваяводства Польскай рэспублікі ў 1920–1930-я гг. ажыццяўлялася ў межах праграмы паланізацыі далучаных зямель Заходняй Беларусі. Прадугледжвалася стварэнне асобных кварталаў (калоній) для дзяржаўных служачых. Калоніі павінны былі вылучацца добраўпарадкаванай тэрыторыяй з садамі, паркамі, развітай інфраструктурай. Прадастаўленне жылля было заклікана заахвоціць да перасялення на беларускія землі выхадцаў з уласна польскіх рэгіёнаў. На гэтыя мэты ў маі 1924 г. Міністэрствам фінансаў былі выдзеленыя значныя сродкі і з сярэдзіны чэрвеня пачалося інтэнсіўнае будаўніцтва, якім кіравала Міністэрства грамадскіх работ. Будаўнічыя матэрыялы дастаўлялі з прамыслова развітых заходніх раёнаў краіны, працоўную сілу наймалі на месцах. За некалькі гадоў жылыя кварталы для дзяржаўных службоўцаў з’явіліся ў Брэсце, Браславе, Баранавічах, Навагрудку, Нясвіжы, Стоўбцах.

Будынкі былой “калоніі” вылучаюцца адметным стылем уласцівым для архітэктуры міжваеннай Польшы.

У наш час два будынкі займае раённы цэнтр гігіены і эпідэміялогіі, адзін будынак - Нясвіжская цэнтральная раённая бальніца.