Комплекс будынкаў першага Мінскага аэравакзала

Тэрыторыя, дзе размешчаны будынкі першага Мінскага аэравакзала, пачала асвойвацца і паступова ўключацца ў гарадскую мяжу з другой паловы 19 ст. У значнай ступені гэтаму паспрыяла будаўніцтва праз Мінск дзвюх чыгуначных ліній: у 1871 г. Маскоўска-Брэсцкай, у 1873 г. Лібава-Роменскай. У 1933 г. на свабодным ад забудовы ўчастку паміж дзвюх чыгуначных ліній, на паўднёвай ускраіне горада быў заснаваны аэрадром. 3 заходняга боку аэрадром прымыкаў да Койданаўскага тракту (цяпер паўночны адрэзак Койданаўскага тракту з'яўляецца вул. Чкалава, паўднёвы - вул. Лейтэнанта Кіжаватава).

Комплекс будынкаў першага Мінскага аэравакзала па вул. Караткевіча складаецца з двух жылых дамоў № 4, 8 і аднаго адміністрацыйнага № 7. Жылыя дамы пабудаваны ў 1939 г., адміністрацыйны будынак па тэхпашпарце датуецца 1947 г. Аднак, несумненна, ён быў пабудаваны адначасова з жылымі дамамі напярэдадні вайны. Сведчаннем таму з'яўляецца аэраздымак Мінска 1944 г., на якім бачны дамы па вул. Караткевіча, 4, 8, 7 цэлыя, але без дахаў. Акрамя таго, у архітэктурным абліччы ўсіх трох будынкаў маецца шмат агульных рысаў: ступеньчатыя атыкавыя франтоны, форма і запаўненне аконных праёмоў, балконы, скразныя пад'езды. У адрозненне ад жылых дамоў, фасады адміністрацыйнага будынка з мэтай манументалізацыі раскрапаваны плоскімі лапаткамі. У 1947 г. будынак быў адноўлены і прыняты ў эксплуатацыю. На жаль, аўтар праекта дамоў не вядомы, праектная дакументацыя на будаўніцтва і пасляваеннае аднаўленне будынкаў аэрапорта ў Нацыянальным архіве Рэспублікі Беларусь, Беларускім дзяржаўным архіве навукова-тэхнічнай дакументацыі і Дзяржаўным архіве Мінскай вобласці не выяўлена.

Комплекс будынкаў першага Мінскага аэравакзала з'яўляецца яскравым прыкладам грамадзянскай архітэктуры 1930-х гг.